Sinterklaastradities - Travel Eat Enjoy Repeat

Hier in België is Sinterklaas toch vooral een kinderfeest. Toen wij klein waren, zetten we de avond voordien onze schoen met daarin een suikerklontje, een wortel en een raap voor het paard en biertjes voor de Sint en de pieten. Om dan de volgende morgen wakker te worden met een schoen vol snoep en cadeautjes. Die cadeautjes pasten trouwens wel niet in de schoen, alle snoep ook niet. Er zijn wel meerdere jaren geweest dat een overdaad aan snoep en suiker zorgde voor buikpijn. Ik moet wel zeggen dat waar ik vandaan kom, Aalst, we Sint-Maarten vierden op 11 november en niet Sinterklaas. Maar wij waren een buitenbeentje: in het grootste deel van België wordt gewoon Sinterklaas gevierd. Hierbij wat foto’s uit de oude doos.

Sinterklaastradities  Sinterklaastradities

Toen ik in Nederland woonde was ik altijd verbaasd hoe mijn collega’s omgingen met Sinterklaas en hoe ze er mee bezig waren: een leuk gedichtje schrijven, zelf cadeautjes maken, … en dan mogen we natuurlijk ook de pepernoten niet vergeten. Gelukkig kan ik deze nu ook gewoon kopen bij de Hema hier in België.

Omdat ik het wel leuk vind om te weten welke Sinterklaastradities er zijn, vroeg ik enkele mede-bloggers om hun Sinterklaastradities met mij (en met jullie) te delen. Lees je mee?

Een geheimpje hebben: Tikva van Gezin op Reis

Sinterklaastradities

Mijn ouders waren van mening dat je niet mocht liegen tegen je kinderen. Ook niet over Sinterklaas dus. Ik heb zelf dan ook nooit in Sinterklaas geloofd en mijn broertjes en zusjes ook niet. Onze sinterklaastraditie was dat wij een geheimpje hadden. Een geheimpje met de grote mensen waar andere kinderen niet aan mee mochten doen. Dat is voor een kind misschien nog wel spannender dan geloven in Sinterklaas denk ik zo.

Als je het nou zielig vind, nee helemaal niet want cadeautjes die kregen we wel altijd gewoon. We mochten ook gewoon onze schoentjes zetten alleen wisten we dan dat de cadeautjes van mijn ouders of opa en oma kwamen in plaats van een vreemde vent.

Misschien wel omdat het voor ons toch niet uitmaakt was mijn vader altijd overal zwarte piet zoals bij ons op school of sinterklaas zoals op zijn werk. Als kinderen mochten we dan ook toekijken hoe onze vader omgetoverd werd in zwarte piet compleet met rode lippen, goude oorbellen en een zwarte panty. Een hilarische transformatie waar flink om gelachen werd. Een keer merkte ons buurjongetje op dat piet dezelfde schoenen had als mijn vader maar nooit hadden ze het door. Terwijl het voor ons zo duidelijk was dat onder de lagen smink gewoon mijn vader zat.

 

Pepernoten bakken: Mirjam (en Mirthe) van Ik ben glutenvrij

Pepernoten bakken, pepernoten bakken, pepernoten bakken.

In sinterklaasperiode sta ik regelmatig in de keuken om pepernoten te maken. Waarom niet gewoon naar de winkel? Omdat mijn dochter en ik glutenvrij moeten eten.

Glutenvrij? Ik ben glutenvrij, want ik heb coeliakie. Of eigenlijk: Wij zijn glutenvrij, want ook mijn 6-jarige dochter heeft coeliakie. Coeliakie is een auto-immuunziekte. Mensen met coeliakie kunnen geen gluten verdragen. Gluten is een eiwit dat zit in o.a. tarwe, rogge, gerst en spelt. Het zit dus in brood, pasta, koekjes en pepernoten. Maar kan ook ‘verstopt zitten’ in heel veel andere producten zoals snoepjes, bouillonblokjes en vlees. Daarnaast moet iemand met coeliakie goed op kruisbesmetting letten: Niet je vingers in je mond als je net Piet een handje hebt gegeven. En niet op de vloer spelen waar net pepernoten gestrooid zijn.

Glutenvrij Sinterklaasfeest

Mijn dochter kent het geheim van Sinterklaas nog niet. Het kost mij veel voorbereiding (en voorpret) om een glutenvrij sinterklaasfeest voor haar te organiseren. Op de dag van aankomst krijgt zij een groot pakket van glutenvrije piet. Hierin zitten zakjes en bakjes met pepernoten. Deze gaan mee naar de intocht, naar school, naar speelafspraakjes en alle andere plekken waar ze in die periode komt.

Maar ook thuis eten we (net als de meeste andere mensen) regelmatig een bakje pepernoten. En wij vieren 2 keer pakjesavond. Beide keren zijn volledig glutenvrij.

Dat betekend dus pepernoten bakken, pepernoten bakken, pepernoten bakken. Mijn lievelingsrecept vind je hier: Kruidnootjes

 

Gedichten schrijven: Inge

Sinterklaastradities

Ik weet het ik weet het, bij het zien van deze titel hoor ik jullie boe-geroep. (BOE!) De meeste mensen zien er énorm tegenop. Surprises, gedichten & cadeautjes KRIJGEN is leuk, voor iedereen. Maar ze voor een ander maken? Vooral bij het schrijven van een gedicht hoor ik veel gezucht en geklaag om mij heen.  Niet zo verwonderlijk dat rijmwoordenboek.nl in december het drukste wordt bezocht (want; waar haal je anders inspiratie vandaan?!)  Maar ook met hulp loop je weleens vast: waarom rijmt er niets op het getal twaalf? Of op de woorden: Andijvie, wulps, slordig, nieuws, wereld, turbo, stolp of ordner? (daar rijmt écht niets op, probeer maar) Klinkt als terror, een gedicht maken? Nou, geheimpje, niet verder vertellen: Ik ben dol op het schrijven van gedichten! Niet zomaar zwijmelgedichten of poëzie, nee, échte sinterklaas gedichten. Niets heerlijkers dan nadenken over de persoon waarvan ik het lootje heb getrokken. Hoe was zijn/haar jaar, wat waren de hoogte en dieptepunten? Fantastisch als je in een gedicht iemand een klein beetje kunt bashen (plagen) of juist mooi geformuleerde en gerichte complimenten kunnen geven. Hoe vaak krijg je die kans? Ik wens jullie iedereen dit jaar vooral heel veel plezier toe met het maken van gedichten!

Volg Inge ook op haar Instagram: Pickonequotes

 

Een kinderfeest: Ineke

Sinterklaastradities Sinterklaastradities Sinterklaastradities

Ik ben Ineke, de blogger achter geekymom.be en mama van Emma (7j) en Tristan (2,5j).
Vanaf 1 november houden wij ervan om samen naar het programma Dag Sinterklaas te kijken. Voor ons is dit het enige echte sinterklaasprogramma. Dankzij Bart Peeters krijgen de kinderen ook antwoord op vragen waar ze vaak mee zitten, zoals “Wie betaalt het speelgoed?” of “Hoe geraakt de Sint binnen?”. Voor ons als ouders is dit programma ook echt pure nostalgie want we zijn hiermee opgegroeid.

Op 18 november gaan wij naar Antwerpen. Daar komen de Sint en zijn pieten met de boot vanuit Spanje weer aan. Deze intrede is altijd zo’n groot success bij onze kinderen. Natuurlijk moet je er wel altijd vroeg genoeg bij zijn en moet je lang wachten, maar als je de glimlach van de kinderen ziet dan weet je dat het het wachten waard was. We proberen wel altijd van plaats eens te veranderen, soms staan we op het ponton aan het Steenplein waar de Sint aankomt, soms eens op weg naar de Grote Markt. We gaan ook altijd kijken naar de toespraak van de Sint op het balkon van het stadhuis. Eenmaal terug thuis houden de kinderen ervan om de intrede terug te bekijken op Ketnet. En natuurlijk ook te kijken of ze zelf niet gefilmd zijn.

De kinderen mogen vanaf dan hun schoentjes plaatsen en dan komt de Sint natuurlijk af en toe eens iets zoets brengen voor hen. We wachten echt wel tot de intrede en gaan bewust niet naar winkels waar Sinterklaas al zit nog voordat het intrede is geweest. Hoe kan je dat anders uitleggen aan een kind? Nou we laten wel niet elke dag de kinderen hun schoen zetten, maar beperken het tot éénmaal per week.

En dan natuurlijk 5 december mogen ze hun schoen plaatsen samen met een wortel, flesje bier en een suikerklontje. Want 6 december komt de goede lieve Sinterklaas dan thuis bij ons. De tafel is dan gevuld met allerlei lekkernijen en leuke cadeautjes. Ook brengt de Sint ook altijd een cadeautje mee voor mijn hubby zijn petekindje.

 

Wat zijn jouw Sinterklaastradities?

Pin It on Pinterest