The Jane: culinair genieten in Antwerpen
The Jane in Antwerpen is het 2 sterren restaurant van Nick Bril en Sergio Herman. Sergio zelf staat er spijtig genoeg niet meer in de keuken maar het is een fantastische ervaring om er te gaan eten.
Het restaurant is ondergebracht in de kapel van het voormalig militair ziekenhuis. Het interieur is echt wow: de gigantische kroonluchter trekt meteen de aandacht. Maar ook de open keuken op de plaats van het altaar springt in het oog.
We genoten van een diner bij The Jane ter gelegenheid van het 20 jarig bestaan van het bedrijf waar ik werk.
Het menu
Na de ontvangst met een glaasje champagne, namen we plaats aan onze tafel. Het menu dat die avond geserveerd werd ziet er alvast veelbelovend uit.
We begonnen met oester met kaffir en aji amarillo. Ik lust normaal niet graag oesters maar dit vind ik wel leukker. Vooral de licht pikante toets van de peper en het verfrissende van het ijs waren verrassend.
De chawanmushi met zee-egel en truffel-soja vinaigrette was totaal niet mijn smaak. Ik vond de truffel te veel overheersen.
De risotte met Oosterscheldepaling was dan weer heerlijk! Ik hou van risotto.
De noordkromp of Artica Islandica werd heel puur geserveerd in de schelp en had hierdoor een licht zilte smaak. Het was grappig dat we dit moesten eten met een pincet.
Het gerecht met de blauwvin tonijn, ponzu en shiitake was voor mij het gerecht van de avond.
Ook de gemarineerde langoustine met tomaat, courgette en linzen vond ik heel lekker. Ik hou er van dat het hoofdingrediënt puur gehouden wordt. De bevroren bolletjes curry gaven een verrassende toets aan het gerecht.
Het laatste echte visgerecht was dorade met scheermesjes en kool.
Als voorgerecht was er een soort surf en turf: coquille met truffel en Iberico. In tegenstelling tot het vorige truffelgerecht, overheerste hier de truffel totaal niet. Spijtig genoeg proefde ik ook de Iberico niet.
Het hoofdgerecht van wilde fazant met paddenstoelen en witloof was een echt wintergerecht met sterke smaken. Totaal anders dan alle visgerechten.
Het overgangsgerecht van bloedsinaasappel met rode biet en kervel was heel verrassend en heel erg lekker. Ik hou totaal niet van de aardse smaak van rode biet maar hier was ze lekker zoet.
De afsluiter was een chocolade dessert. Je kan nooit iets verkeerd doen met chocolade 🙂
De gerechten werden allemaal met oog voor detail gepresenteerd. In het begin volgden ze heel snel op elkaar. Gelukkig verminderde het tempo nadien. Het is ook wel leuk dat je geen vaste ober hebt; ze wisselen elkaar af.
De witte wijnen die bij de voorgerechten geserveerd werden waren allemaal heerlijk fris terwijl de rode wijnen bij het hoofdgerecht en het dessert spijtig genoeg niet zo mijn ding waren. Ook het bier dat bij sommige visgerechten geserveerd werd (Louis PP) was niet voor mij, maar dat ligt meer aan het feit dat ik niet graag bier lust. Mijn vriend daarentegen vond zowel de wijnen als de bieren superlekker.
Een diner bij The Jane stond al heel lang op mijn lijstje en ik ben dan ook dankbaar dat we dit hebben mogen meemaken.
Het was een hele ervaring: de bediening, de heerlijk gerechten met niet alledaagse ingrediënten en de sfeer. Een aanrader!